Een kerstwens en ze kost niks… Vrede op aarde…
Het is en
blijft elk jaar de wens van iedereen. Toen ik de weekendkrant las maakte de
reportage met zuster Jeanne Devos (82) een grote indruk op me… het diep
menselijke… Meer dan vijftig jaar hielp ze miljoenen huishoudsters in India met haar
organisatie. Haar visie op onze wereld, en op onze gedachten is pakkend!
Hier een citaat
uit de reportage…
De hamvraag:
komt er ooit nog vrede op aarde?
“Het is simpel: vrede op aarde begint met een schouderklopje"
Als je zelf een schouderklopje
krijgt, dat doet toch deugd, hè?"
Ja. Veel…
"Wel,
voor mensen die het gevoel hebben dat ze niet meetellen, doet het nog veel meer
deugd. Je ziet opeens een fierheid en een zelfaanvaarding. Eigenwaarde. Maar om
een schouderklopje aan iemand te kunnen geven, om vrede aan iemand te brengen,
moet je eerst de oorlog in jezelf stilleggen. Als je moeilijkheden hebt met
jezelf, dan uit zich dat in agressiviteit. Denk maar aan die meisjesbende aan
het station in Brugge. Die handelen zo omdat ze hun weg niet vinden, niet thuis
zijn in de maatschappij. En dan maak je een groep en reageer je je af."
"Pas als
je Vrede hebt met jezelf, kan je de ander met open armen ontvangen. En dat
geeft ook een goed gevoel, hoor. De ander vriendelijk benaderen. Als je 's
avonds in bed ligt, moet je eens nagaan wat het beste moment van je dag was. Meestal
zal dat het moment zijn waarop je iets of iemand iets gegeven hebt.
"We gaan dat individualisme op
den duur zo beu zijn dat we elkaar weer opzoeken"
Dit en nog
veel meer uit de reportage kon mij oprecht ontroeren.
Vredesgroet,
Bertrand
Bertrand Vande Ginste - Bewonersplatform 'De Blankaartklok' // www.woumen.eu