De OKRA-fietsers van Woumen zijn opnieuw de straat opgetrokken, na een winterstop van vijf maanden. Meer dan 30 OKRA-fietsers kwamen opdagen voor de zegening door Pastoor Hubert Duron aan de prachtige Sint-Andreaskerk. Vanaf half april vertrekken de OKRA-fietsers iedere donderdag om 13u30 aan het OC Woumenhof voor een tocht van om en bij de 30 kilometer. De fietsers rijden aan een gezapig seniorentempo, waarbij gewone fietsers en elektrische fietsers mekaar erg goed verstaan. Ze houden eraan om de eigen regio zoveel mogelijk te verkennen en te ontdekken met telkens enkele stopplaatsen voor een natje en een droogje.
In de Sint Adreaskerk
van Woumen organiseerde de werkgroep catechese en verkondiging van de pastorale
eenheid Sint Pieter groot Diksmuide tijdens de vastenperiode van 1 maart tot 14
april een prachtige tentoonstelling 'Alfa
en Omega'.
Deze
tentoonstelling met werken van kunstschilder-dichter
Wilfried Vervisch uit Rumbeke stelt het lijden en de verrijzenis van
Christus voor. Geen voor de hand liggend thema, religieus en mensgericht werk
waar gevoelens aan bod komen zoals liefde, droefheid, vriendschap, angst,
vereenzaming… Het zijn schilderijen in een krachtige, expressieve Vervisch
stijl, geschilderd in zeer gedurfd perspectief.
Bij de
kunstwerken hoorden 16 gedichten van kunstschilder Wilfried Vervisch.
Even kennismakenmet
kunstschilder-dichter Wilfried Vervisch
Wilfried is 82, afkomstig van
Ieper, maar woont al bijna 60 jaar in Rumbeke. Hij is gehuwd met Lina en het
gezin heeft vier kinderen. Hij begon als hulpboekhouder in de Filature Cambier
in Rumbeke. Na de sluiting van de fabriek in 1967 was hij werkzaam bij het
Christelijk Ziekenfonds de Verbroedering in Roeselare, eerst als bediende en
vanaf 1981 als secretaris, tot hij in 1994 op brugpensioen ging. Van 1970 tot
2002 was hij ook rechter in sociale zaken als vertegenwoordiger van de
zelfstandigen bij de arbeidsrechtbank in Kortrijk. Hij kreeg meerdere
onderscheidingen zowel nationaal als regionaal. En in 2002 werd hij ridder in
de orde van Sint-Blasius voor zijn sociale verdiensten.
>>> Fotoalbum (klik hier) Spelen met kleur Kunstschilder Wilfried Vervisch begon reeds op vijftienjarige
leeftijd te experimenteren met verf. “Ik ben autodidact, ik volgde geen
academie, ik had geen leraar. Ik wilde mijn eigen weg gaan en mijn eigen
stempel zetten op mijn werk”, zegt Wilfried. Hij had wel de gave,
maar het werd toch een lastige zoektocht met vallen en opstaan: het maken van
de precieze kleuren, het gebruik van de juiste borstels, het leren kennen van
het materiaal, de moeilijke techniek van het schilderen…Ten slotte ontwikkelde
hij een stijl die zowel modern als figuratief is, met een kleurrijk palet. Hij schildert bijna elke dag. Toen hij nog ging werken trok hij
zich na zijn dagtaak terug in zijn atelier en schilderde nog drie à vier uur.
Inspiratie heeft hij nog voldoende. “In mijn eigen leefwereld en op wereldvlak
zijn er mooie momenten die je wil vastleggen of er zijn droevige, dramatische
impressies die je wil verwerken door ze van je af te schilderen en daarmee ook
misschien een boodschap geven aan de kijker”, zegt Wilfried.
In 1963 had hij zijn eerste expositie in Ieper. Daarna volgden
er nog heel wat, vooral in Roeselare en Rumbeke, maar ook in Izegem,
Bachte-Maria-Leerne, Torhout, Wingene.
Spelen met woorden
Een tweede uitlaatklep voor Wilfried Vervisch is schrijven. In
1983 stichtte hij voor de club van de gepensioneerden van de
middenstandsorganisatie het driemaandelijks tijdschrift Blijfjong.
Daarin brengt hij onder andere telkens een van zijn gedichten. Het zijn volkse
gedichten uit het leven gegrepen. “Ik schrijf leesbare gedichten, je moet ze
geen vijfmaal opnieuw lezen om te weten wat erin staat”, zegt Wilfried.
De poëzie van Vervisch handelt over de natuur, over religie, over dingen uit
het dagelijkse leven, over menselijke gevoelens. Een gedicht van Wilfried
Vervisch kan een bezinning zijn, het kan een tekst zijn die je diep ontroert,
het kan schalks of ondeugend zijn, het kan een sprookje zijn. “Iemand die
me goed kent, weet dat ik zot- onnozel kan doen, maar dat ik ook bloedernstig
kan zijn” zegt Wilfried, en dat komt terug in zijn poëzie. En er is
zeker een link tussen zijn schilderijen en zijn poëzie: de stemming waarin hij
verkeert is bepalend voor wat hij schildert of schrijft.
In 2002 stelde Jan Vanderschaeghe, voorzitter van vzw Levensgeluk,
voor om de poëzie van Wilfried Vervisch te bundelen en uit te geven. Hij vond
dat iedereen moest kunnen genieten van die pareltjes volkse poëzie. En het werd
een opmerkelijk succes. Zodat er nu reeds vier gedichtenbundels uigegeven zijn.
Het zijn zeer verzorgde uitgaven, geïllustreerd met tekeningen en schilderijen
van Wilfried zelf, alles in prachtige kleuren. Ook gaf hij reeds meerdere
voordrachten met werk uit eigen dichtbundels.
Film: Tentoonstelling ALFA EN OMEGA in Sint-Andreaskerk - Woumen