Martine
D’hulster (58), een vertrouwd gezicht in Woumen, is bij de bewoners van de mooie
Blankaartgemeente gekend als de onthaalmoeder uit de Koekuitstraat die reeds
sinds mensenheugenis kinderen in hun prille levensjaren begeleid naar de eerste
stappen in de peuterklas. Ten huize van Martine kunnen we spreken van een
kleinschalige opvang waarin de huiselijke sfeer centraal staat. Voor de peuters en zeker voor de ouders is
zij een vertrouwenspersoon die iedereen voldoende geborgenheid en warmte
schenkt.
De
dienst voor opvanggezinnen Prutske wil Martine na 30 jaar trouwe inzet even in
de kijker zetten.Iedere dag zet
Martine zich immers vol enthousiasme in om de haar toevertrouwde opvangkindjes
waaronder ook haar eigen 3 kleinkinderen een leuke dag te bezorgen.
Zo’n
onthaalouders vind je bijna net zo moeilijk als een naald in een hooiberg.
Daarom
wil de dienst opvanggezinnen Prutske nog een warme oproep doen naar
gemotiveerde onthaalouders in het centrum van Diksmuide maar zeker en vast ook
in de deelgemeenten. Is dit iets voor
jou? Neem dan contact op met Dienst opvanggezinnen Prutske, Oostendestraat 9A 86900 Diksmuide, telefonisch via
051/503730 of elektronisch via dvo@prutske.be
Voor
juffrouw Hilde Lannoye (60) werd het
einde van haar loopbaan als kleuterleidster sterk bepaald door het corona
virus. Eenmaal je weet dat je
pensioendatum nadert, doorkruist de corona pandemie de laatste rit naar een
welverdiende rust. Op 1 april startte voor de juf van de derde kleuterklas een
nieuw en rustiger leven. Het
ouderlijk huis van Hilde lag ten zuiden van de Blankaartvijver.Zij was de tweede dochter in een gezin van
vier.Momenteel woont ze ten westen op
een boogscheut van dezelfde vijver.Honkvastheid kun je dit zeker en vast wel noemen.Hilde is gehuwd met Geert Cool, directeur in
de vrije basisschool in Reninge.Ze is
de fiere mama van Simon, Mathijs en Heleen en sinds een zestal maand ook de
trotse oma van Ida.Vanaf de start van
de grasmaand zal zij zeker en vast wat meer tijd hebben om de kleindochter in
het verre Leuven wat meer te verwennen.
Waar
liep je school voor je werkzaam was in de school? In de Woumense vrije meisjesschool zette ik
al heel vroeg mijn eerste stapjes in de kleuterklas.Ook de lagere school doorliep ik in de toen
nog niet gemengde zelfde school. Voor mijn middelbare studies stuurden mijn
ouders me naar het internaat in het Sint-Franciscusinstituut in Poperinge. De
opleiding tot kleuterleidster volgde ik in ‘de normaalschool’ van het
Sint-Andreasinstituut in Brugge. Hoe
kwam je ertoe om kleuterleidster te worden? De goesting om kleuterleidster te worden kreeg ikin de eerste jaren van het middelbaar
onderwijs. De klassen waar wij les kregen lagen net naast een kleuterschool. Tussen
de lessen door hoorden we de blije kleuters en hun toffe juf samen zingen,
versjes zeggen, spelletjes spelen, meetoefeningen doen met water, … In die periode werd in mijn geboortedorp onder de
stuwende kracht van EH Hubert Duron de meisjeschiro heropgestart. Hier koos ik
ook om leidster te wordenbijde jongsten dat toen ook al de speelclub als
naam had.De speelclubbers waren
onbevangen en vrij en dat trok me erg aan. In mijn laatste jaar middelbaar was er nog even
twijfel wat ik nu echt wilde worden maar de ‘eerste’ beroepsliefde bleef de
bovenhand houden. En zo … werd ik op 20 jarige leeftijd kleuterleidster.Fier dat ik was met mijn diploma maar dan
werd het een zoeken naar werk.Begin de
jaren tachtig waren er meer dan voldoende kleuterleidsters en was het dus wat geluk
hebben om een job te vinden in het onderwijs. Wanneer kon je dan echt van start gaan als kleuterleidster? Ongelooflijk maar waar op mijn verjaardag en tevens
mijn naamfeest, 17 september,mocht ik
mijn eerste stappen als juf zetten in Houthulst.Een interim job … wat was ik blij.Eénmaal deze interim ten einde was, had ik
opnieuw geluk.Ik mocht in mijn oude
school starten in de 2de kleuterklas.Ik leerde er tussen ervaren leerkrachten
Anne-Marie Aneca en Ghislaine Vantoortelboom de knepen van het vak.Toen juf Ghislaine met pensioen ging, mocht
ik haar klas overnemen.De
vijf-zesjarigen waren eigenlijk altijd een beetje mijn droom. Na wat jaren ervaring vroeg de inspectie mij om mee te
werken aan de kleuterwerkgroep van West-Vlaanderen.In die werkgroep werd er nagedacht over beter
kleuteronderwijs, ik kon daar samen met andere kleuterleidsters mijn ding nog
meer doen.We maakten materialen voor de
Westvlaamse kleuterleidster, ontwikkelden activiteiten om de collega’s van
andere scholen te ondersteunen, … een boeiend tijd die uitmondde in een nog
uitdagender opdracht. De pedagogische begeleiding had mijn werk in de
kleuterwerkgroep gezien en vroeg me of ik tijdens het schooljaar 2006-2007 niet
als nascholer voor godsdienst aan de slag wilde in het VVKBAO (Vlaams verbond
voor katholiek basisonderwijs n.v.d.r.).Ik nam de uitdaging aan en had er zeker geen spijt van. Wat zijn en blijven voor jou de mooiste herinneringen aan je carrière? De heel veel fijne momenten die ik met al mijn
collega’s in de voorbije veertig jaar mocht meemaken: schoolfeesten, musicals, huwelijken,
geboortes, uitstappen, verrassende verjaardagen, … teveel om op te noemen.Maar ook de ogenblikken dat de kleuters je
kippenvel bezorgen: hun spontaniëteit, het openbloeien van gesloten kleuters,
de grote sprongen die een kleuter op een bepaald moment maakt, een prachtig
schilderij van een clown die een kleuter maakt voor de juf, … Maar ook de kinderen uit het lager die even naar mij
komen en vragen of zij ook nog eens in mijn klasje mogen komen daar het er zo
fijn was of ouders die dankbaar en tevreden zijn voor wat je voor hun kleuter
hebt betekend. Ook de sfeer onder de collega’s was voor mij
fantastisch.Iemand wat ziekjes… dan nam
een ander snel even de bewaking over.Verjaardagen werden steeds met het nodige lekkers gevierd tijdens
vergaderingen en zo zou ik kunnen verder gaan. Waren er ook minder mooie ogenblikken tijdens je loopbaan? Eigenlijk kan ik op professioneel gebied niet spreken
van mindere momenten, ik zou daarvoor heel ver in mijn geheugen dienen te
graven.Natuurlijk waren er met plotse
overlijdens van ouders, van familieleden, … wel momenten waar we op school even
bleven bij stilstaan en we gelukkig op elkaar konden rekenen. Was corona tijdens je laatste jaar een spelbreker in je job of ontdekte
je juist nieuwe mogelijkheden tijdens deze periode? De corona-periode was een
ongekende, onverwachte periode die eenimpact had op het schoolgebeuren: steedsattentzijn om het virus geen
kans te geven, voortdurend opletten om elkaar niet te besmetten, …bij momenten
beangstigend.Een jaar lang corona vrije
school en … in de laatste maand van mijn loopbaan een ernstige besmetting.Enkele collega’s en leerlingen positief wat
dan leidde tot een 14-daagse sluiting van de school. Maar aan alle
nadelen zijn ook grote voordelen. Ik heb in deze laatste periode van mijn
loopbaan gelukkig een hele sprong gemaakt incomputervaardigheid: online lessen klaar maken, opnemen, doorsturen,
online oudercontacten en personeelsvergaderingen. Gelukkig heb je op dat moment
dan een directeur en collega's waar iemand die minder kennis van de multimedia
heeft op kan op rekenen om zich erdoor te slaan. En nu …? ‘Genieten van de dingen die vroeger steeds maar
uitgesteld werden en mijn opgedane kennis van de multimedia gebruiken om mijn
kleindochter Ida vaak te zien en er misschien wel een spelletje mee te spelen,’
lacht Hilde ons tenslotte tot afscheid.Het ga je goed juffrouw Hilde. Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu
De voorbije weken was het in de Woumensevrije basisschool ‘De
Veerkracht’ heel veel kommer en kwel.
Een jaar lang bleef de school gespaard van corona problemen maar voor
twee weken sloeg de pandemie in alle hevigheid toe. Meerdere leerkrachten en leerlingen werden
positief getest met als uiteindelijk resultaat dat de school twee weken
gesloten werd. De Koninklijke fanfare ‘Hoger
Op’ was net in die periode van plan om de leerlingen van het tweede tot het
vierde leerjaar initiatielessen muziek aan te bieden. Maar van uitstel komt geen afstel.Dinsdag 23 maart kon Stephen Biebuyck, de toekomstige
dirigent van Hoger op, van wal steken met zijn lessenreeks.
Waarom
neemt Hoger Op deze stap?
‘Zoals je weet
hebben we als muziekkorps sinds lang de focus gelegd op de jeugd en dit in een
poging om de toekomst van onze muziekvereniging te garanderen. Dat het geen
sinecure is, mochten we de laatste jaren ervaren,’ vertelde voorzitter Rudi
Jaecques.Kersvers secretaris Kurt
Lapere gaf nog wat meer verduidelijking: ‘Enkele kleinschalige initiatieven en
oproepen via strooibriefjes leverden tot nu toe weinig op. Heel veel kinderen
uit de basisschool trokken wel naar Kadens, de Diksmuidse muziekacademie, maar
kozen resoluut voor instrumenten die niet of toch moeilijk passen binnen het
Woumense muziekkorps, denken we maar aan viool, gitaar, piano, ..’. Sinds enige
tijd waait er nu een nieuwe wind binnen het bestuur van Hoger Op. Dirigent
Ronny Tampère deelde het bestuur voor twee jaar immers mee dat hij het
dirigeerstokje na 35 jaar definitief wilde neerleggen.Een intense zoektocht naar een opvolger kon
meteen van start gaan.Meerdere
kandidaten mochten een repetitie leiden.Uiteindelijk koos het bestuur voor Stephen Biebuyck en dit omwille van
de duidelijke en ambitieuze toekomstvisie van de Desselgemnaar. Corona stuurde
ook hier alle plannen in de war.Het
laatste concert van dirigent Ronny werd met een jaar uitgesteld. Voor de
opvolger , Stephen Biebuyck, wordt het dus nog een jaartje toeven in de
wachtkamer van de muziekmaatschappij.
Hoe gaat alles nu concreet in zijn werk?
Ondanks het
feit dat de muzikale leiding pas na het concert van februari 2022 overgedragen
wordt, is Stephen achter de schermen nu al heel actief bezig om een
jeugdwerking op de rails te zetten. Als leerkracht in het deeltijds
kunstonderwijs is hij natuurlijk een geknipte figuur om de kaart van de jeugd
voluit te trekken en deze hopelijk ook tot een goed einde te brengen. In de
periode tussen de krokus- en paasvakantie staan een reeks initiatielessen
muziek in de basisschool geprogrammeerd. Deze hebben als doel de leerlingen op
een speelse manier kennis te laten maken met alle facetten van fanfare- en
harmoniemuziek, en hen op korte termijn actief te betrekken bij de muziekvereniging.
De eerste initiatielessen werden alvast bijzonder positief onthaald door de
directie, de leerkrachten én de leerlingen. Deze week mochten de muzikanten in
spe ook even ‘trompet spelen’ met leuke, kleurrijke nieuw aangekochte
instrumenten.Deze lessen zijn echter
maar een eerste stap. Tijdens het Hemelvaartweekend (vrijdag 14 t.e.m. zondag 16 mei) staat er immers een muziekkamp, bestaande uit drie
muzieknamiddagen op het programma. Deze muzikale ontmoetingen gaan door in het
repetitielokaal van KM Hoger op in oc Walnes.Daar kunnen geïnteresseerde kinderen hun muzikale talenten ontdekken en vooral
kennismaken met alle instrumenten van het orkest. Op het einde van het kamp
houdt men een echt livestreamconcert voor de ouders. Hopelijk zullen de
kinderen na deze drie daagse gestimuleerd zijn om vanaf volgend schooljaar
notenleer- en muzieklessen te gaan volgen aan de muziekacademie.Met de opgedane kennis kunnen de leerlingen
dan heel vlug in de muziekvereniging opgenomen worden. Hoeveel kinderen aan het muziekkamp mogen deelnemen,
zal afhangen van de op dat moment geldende maatregelen omtrent Covid-19. Indien
de driedaagse niet kan doorgaan tijdens het Hemelvaartweekend, zal deze verplaatst
worden naar het begin van de zomervakantie.
Voor alle info over deze
muzikale driedaagse en inschrijvingsvoorwaarden kan men terecht bij: Secretaris
Kurt Lapere, 0497 42 83 27. Redactie: Bertrand
Vande Ginste – www.woumen.eu
De Woumense Gezinsbond zorgde in de
Valentijnsperiode dat mensen die het wensten op zoek konden gaan naar Koningin
liefde.Tijdens een heel leuke
Valentijnszoektocht kon men aan de hand van een resem raadsels de schuilplaats
van de koningen vinden.Meer dan 50groepjes ontdekten haar tijdens de corona
periode.De lokale handelaars zorgden
ervoor dat de prijzenkast rijkelijk gevuld was. Een onschuldige hand duidde de
winnaar aan: de familie Covemaeker-Capelle mocht van secretaris Kristel
Sucat-Voet een gezinscolli ter waarde van 50 euro bij slagerij ’t Woumenhof in
ontvangst nemen.
Op de foto bemerken we de gelukkige ouders
met dochters Marie en Leonie alsooksecretaris Kristel met kinderen Mats en Marie Devos.
'Vinden jullie het ook fijn als onze straten netjes zijn?'
De zwerfvuilactie van
zaterdagnamiddag, 20 maart was de eerste activiteit van de plaatselijke KWB na het
begin van de pandemie. Al vele jaren organiseren de KWB‘ers in samenwerking met
de Vrije basisschool ‘De Veerkracht’ van
Woumen deze actie.
“Samen willen we
Woumen na die opruim dag zwerfvuilvrij maken.
De buit op verschillende locaties was niet min. De grootste
fractie binnen het zwerfvuil waren de drankblikjes. Sommige groepen stuitten op
enkele speciale vondsten… Hopelijk beseft iedereen met deze opruimactie dat
zwerfvuil niet in het milieu thuishoort. Bovendien kost het opruimen van dit
zwerfvuil de gemeenschap veel geld dat veel beter en nuttiger besteed kan
worden.Ook de teamgeest kreeg meteen een flinke boost. Dit
scherpt de groepsgeest aan en een vervolg sluiten we zeker niet uit" aldus
KWB‘er Johan Lannoye
Dankjewel aan alle
vrijwilligers voor jullie inspanningen!
Woumen (uitspraak [woːmə(n)]) is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen.
Het is sinds 1977 een deelgemeente van de stad Diksmuide.
Tot eind 1976 behoorde de parochie Jonkershove tot Woumen, maar bij de gemeentelijke herindelingen
moest het die afstaan aan de gemeente Houthulst. Het dorp ligt langs de weg N369 van Diksmuide naar Ieper en is met zijn ruim 1300 inwoners en een oppervlakte
van 13,83 km2 een van de grotere dorpen binnen Diksmuide.
Geschiedenis
Het tracé van de Steenstraat,
lopende tussen de site van het Blankaartkasteel in noordoostelijke richting, tussen
Woumen en Klerken door, in de richting van Wijnendale, is dat van een Romeins deverticulum, een zijweg van de heerbaan van Boulogne-sur-Mer naar Keulen.
Woumen werd voor het eerst vermeld
in 1096, als Walnes. Voordien heeft er waarschijnlijk al een houten kerkje
gestaan. Ene Wouter van Woumen zou deelgenomen hebben aan de Eerste Kruistocht. In 1139 werd voor het eerst melding gemaakt
van de kerk van Woumen.
Omstreeks 1189 betwistte ene Boudewijn van Woumen het tiendrecht, dat in handen was van de Abdij van Corbie. Woumen vormde een ambacht binnen het Brugse Vrije. In 1488 werd de plaats verwoest door de troepen
van Maximiliaan, als
vergelding voor de Vlaamse
Opstand tegen Maximiliaan. Ook in 1583 werd de kerk gedestrueert
ende verbrandt, nu door de Calvinisten.
In 1830 wordt de steenweg tussen
Diksmuide en Ieper aangelegd. Van 1852-1856 werd het
Sint-Jozefsklooster gebouwd, van waaruit onderwijs en bejaardenzorg werd
verricht. In 1864 splitste Jonkershove zich af als zelfstandige parochie. In 1977
werd Jonkershove bij de gemeente Houthulst gevoegd.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was
het Blankaartgebied geïnundeerd,
waardoor de Duitse opmars tot staan kwam. Niettemin was op het einde van de
oorlog de kern van het dorp, inclusief de kerk, volledig verwoest. Op 28
september 1918 was Woumen bevrijd.
In 1920 kwamen de Zusters van
Vincentius a Paulo van Gits naar Woumen, en zorgden voor de
herbouw van het Sint-Jozefsklooster. Ook de rest van het dorp werd herbouwd.
In 1953 kwam een einde aan de
winterse overstromingen van het broekgebied, door de ingebruikname van een
gemaal. Verder brandde in 1985 de kerk af, welke in de daaropvolgende jaren
werd herbouwd.
Bezienswaardigheden
Op het grondgebied van Woumen ligt
het Blankaartkasteel met
bijbehorend park en vijver (50 ha).
De Sint-Andreaskerk werd in de jaren 80 hersteld en gemoderniseerd na een
brand. De vroegere kerk werd in de Eerste
Wereldoorlog in 1914 volledig vernield. Een nieuwe kerk
werd in 1925 heropgebouwd. Die brandde in 1985 uit, en werd de daaropvolgende
jaren hersteld en heropgebouwd. Bij de heropbouw werden de drie beuken onder
één dak gebracht en werden binnenin de pilaren weggenomen. Zo ontstond een
hedendaags ruimte, gericht naar het altaar dat niet achteraan in de kerk stond,
maar halverwege aan een zijgevel.
Natuur en
landschap
Woumen ligt
op de grens van de IJzerpolders in het westen, en Zandlemig Vlaanderen in het oosten. De hoogte
varieert van 4 tot 21 meter, waarbij de kom van het dorp op ongeveer 8 meter hoogte
ligt. In de IJzerpolders liggen de Broeken van Woumen, een gebied van 650
ha. In 1953 werd een gemaal gebouwd, voordien stonden de polders 's-winters
blank.
Van belang is
het natuurreservaat De
Blankaart, behorende bij het Blankaartkasteel.
Het is onderdeel van het broekgebied in
de lage overstroombare poldervlakte van de IJzer. De
vijver ontstond in de 15de en 16de eeuw door turfwinning.
Veel voorkomende vogels zijn de aalscholver,
de bruine kiekendief en de blauwe reiger.
Het gebied is een pleisterplaats voor trekkende watervogels en overwinterende
eenden en ganzen.
Ook vindt men
in het gebied een spaarbekken voor
de drinkwatervoorziening. Dit werd in 1972 aangelegd. Het achthoekige bekken
meet 60 ha en kan 3 miljoen m3 water bevatten. Het water is
afkomstig van de IJzer en de daarin uitkomende beekjes en
wordt uiteindelijk omgezet in drinkwater. Dagelijks betreft dit 40.000 m3.
In het bekken ligt een dam die het bekken in een toevoer- en een afvoerbekken
verdeelt.
Heel
wat open kerken hebben een extra inspanning gedaan om tijdens de kerstdagen een
verzorgde kerstsfeer te creëren. Wees welkom om dit alles te bekijken en laat
je verwonderen bij het kind in de kribbe.
Van
24 december tot 6 januari baadt de Woumense Sint-Andreaskerk in een
een unieke kerstsfeer dankzij vele
vrijwilligers die bloemschikken als hobby hebben. Zij maakten een
bloemstuk of een kerstdecoratie om de kerk in kerststemming te brengen.
Kom en bewonder en verwijl ook even bij de grote moderne
kerststal met de klassieke oude beelden. De kerk is zoals gewoonlijk
elke dag open maar wil aub rekening houden met de coronamaatregelen (afstand
houden en mondmasker dragen). Mensen uit andere parochies van de pastorale
eenheid die ook gepassioneerd zijn door bloemensierkunst mogen gerust
komen aansluiten en hun werk in de Sint-Andreaskerk tentoonstellen.
(Contact
of meer info bij Hilda Defossez, GSM: 0495/87 55 46)
Foto: Robrecht
Devos, Frans Hoornaert, Pierre Stevens, Clara Vanhoorne en Johan Versteele
plaatsen de moderne kerststal in de kerk.
“Met een sobere ceremonie in Coronatijd werd deze
morgen het vernieuwde Blankaartpad in ‘Provinciaal Bezoekerscentrum De
Blankaart (*) heropend. En…. het mag gezien worden.
Vakwerk van Johan en zijn ploeg! Let wel: in deze tijd van het jaar is en blijft het Blankaartpad een laarzen-
of bottinespad. Er is ergens altijd wel een modderige passage. Witte sneakers
of naaldhakken behoren dus niet tot de dresscode”, aldus de fiere conservator Guido Vandenbroucke.
(*)Wie De Blankaart in Woumen bij Diksmuide
bezoekt, waant zich heel even koning. Het fraaie kasteel zorgt niet alleen voor
een sprookjesachtige aanblik. Het is tegelijk de statige toegangspoort tot het
achterliggende natuurgebied. De uitgestrekte Blankaartvijver, omzoomd met dikke
rietkragen, vormt een prachtig leef- en broedgebied voor vele vogels. Het
gevarieerde landschap met kleurrijke weilanden, mysterieuze moerassen en poelen
vol leven garandeert je uren wandelplezier.
Locatie: Woumen Grootte: 350 ha Toegankelijkheid: wandelpad vrij toegankelijk doorheen het
natuurgebied Start: kasteel BC De Blankaart, Iepersteenweg 56, 8600
Woumen-Diksmuide Schoeisel: laarzen zijn aan te raden in nattere periodes Dieren: aangelijnde gezelschapsdieren zijn welkom op het wandeltraject Rolstoelgebruikers: kasteelpark toegankelijk, natuurgebied moeilijk
toegankelijk Kinderwagens: kasteelpark toegankelijk, natuurgebied moeilijk
toegankelijk Parking: parking op De Blankaart Meer info: conservator Guido Vandenbroucke 0477/85 41 38 Wandelfolder: wandelfolder
Blankaartpad te verkrijgen in winkel
BC De Blankaart Op stap met een gids
inDe Blankaart
