Op een zonnige zondagmiddag verzamelden meer dan 200 enthousiaste natuurliefhebbers zich in het prachtige natuurdomein De Blankaart in Woumen, voor een bijzondere gebeurtenis: de geboorteborrel voor de zeearendkuikens Gloria en Guido. Deze uitzonderlijke bijeenkomst werd extra speciaal gemaakt door de aanwezigheid van de bekende West-Vlaamse acteurs Maaike Cafmeyer en Wim Willaert, die als meter en peter van de kuikens hun geloften kwamen afleggen.
Trotse
meter en peter
Maaike
Cafmeyer, bekend van onder meer "Chantal" en
"Eigen Kweek", straalde van trots toen ze haar meterschap op zich
nam. "Vroeger was een vogel voor mij gewoon een dier op een tak", zei
ze lachend. "Maar dankzij mijn man, een fervent vogelaar, heb ik een diepe
bewondering ontwikkeld voor vogels. Onze dochters hebben zelfs tweede namen die
naar vogelsoorten verwijzen: merel en arend. Het is fantastisch om deze
prachtige vogels in de vrije natuur te zien."
Wim
Willaert, eveneens een liefhebber van de natuur, deelde zijn
enthousiasme. "Vanaf mijn zestiende ging ik al met mijn verrekijker op pad
om vogels te spotten", vertelde hij. "Dat deed ik ook hier in De
Blankaart. Het is een droom die uitkomt om peter te mogen worden van een
zeearend. De meeste mensen lopen zomaar voorbij een vogel zonder hem op te
merken. Maar als je rustig in je tuin blijft zitten, kun je zoveel moois
ontdekken."
Een primeur
voor België
Het feit dat er zeearenden geboren zijn in België is een
unieke gebeurtenis. Conservator Guido Vandenbroucke benadrukte het belang van
deze gebeurtenis en koos bewust voor echte West-Vlaamse meters en peters om
deze mijlpaal te vieren. "Het is een hele eer", aldus Willaert.
"De zeearend is een ongelooflijk grote en mooie vogel. Ik ben ontzettend
trots op mijn kleine petekuikens!"
Cafmeyer voegde daaraan toe: "In tijden van
klimaatverandering en natuurbehoud is dit meterschap belangrijk. Natuur is
sexy. Dankzij natuur kunnen wij hier bestaan en leven. Ik hoop zo mee te werken
aan de verbetering van de natuur. Ik wil de zeearenden voor het eerst eens in
het echt zien met een verrekijker. Gelijk nen echtn hé. Ik mis enkel mijn
hoedje nog", grapte ze.
Feestelijke
activiteiten
Na de officiële ceremonie genoten de aanwezigen van een
receptie met Arendbier, een lokale specialiteit in samenwerking met 't
Rooneplezier. De sfeer was feestelijk en de bezoekers genoten van het prachtige
weer en de mooie natuur.
Om 15:00 uur zorgde het duo LunAcousticc, bestaande uit
Nancy Neut en Dirk Derdaele, voor een intiem optreden. Met hun pure en eerlijke
muziek, gebracht met twee stemmen en één gitaar, raakten ze de harten van het
publiek. Hun vijftienjarige samenzijn op het podium weerspiegelde hun liefde
voor zowel elkaar als de muziek.
De dag werd afgesloten met een gezamenlijke toost op de
zeearenden Gloria en Guido, waarna de bar aan het kasteel om 18:00 uur sloot.
Voor de sportliefhebbers was er om 19:00 uur nog de opening van Loods TROONE,
waar om 21:00 uur de EK-finale op een groot scherm werd uitgezonden.
Een dag
om niet te vergeten
De geboorteborrel voor de jonge zeearenden Gloria en
Guido was een dag vol vreugde, verbinding en liefde voor de natuur. De
aanwezigheid van meter Maaike Cafmeyer en peter Wim Willaert gaf een extra
glans aan deze bijzondere gelegenheid. Het was een viering van nieuw leven en
een herinnering aan het belang van natuurbehoud. Alle Woumenaars en andere
aanwezigen verlieten De Blankaart met een warm hart en een hernieuwde
waardering voor de prachtige natuur die ons omringt.
Speech: Conservator Guido Vandenbroucke
Vrienden van de natuur,
Vrienden van de Blankaart,
Wij zijn heel blij jullie hier vandaag zo
massaal aanwezig te zien. Namens de tientallen vrijwilligers van Natuurpunt
heet ik jullie hartelijk welkom in één van de mooiste natuurgebied van ons
land. Een uniek natuurgebied want voor het eerst heeft in België een koppel
zeearenden gebroed én kuikens grootgebracht. Een primeur voor ons land, een
primeur voor de Blankaart en een primeur voor… Diksmuide. De gemeente Houthulst
werd op de meet geklopt, want had de zeearend een paar honderd meter verder een
boom gekozen om te nestelen dan was de primeur, burgemeester Jeroen Vandromme
voor jullie Houthulst.
Dit unieke gebeuren willen we vandaag
vieren. Wij zijn fier, preus lik veertig, dat de vele inspanningen van de
voorbije jaren voor natuurontwikkeling in de Ijzervallei schitterende
resultaten opleveren.
En dames en heren, het gaat om veel meer dan de zeearend. Die is wel de meest spectaculaire verschijning maar daar pal tegenover staat een heel klein vogeltje dat ook kenmerkend is voor het natuurherstel. Gisteren liet Wim Debruyne, één van de vrijwilligers die vogeltellingen doet, me weten dat er in de IJzerbroeken dit jaar 28 zangposten van de snor zijn geteld. Een reord. De snor is één van die weinig opvallende Kleine Bruine vogeltjes die verborgen in het riet leven en weinig mensen dus kennen. De zang lijkt op een kookwekkertje dat maar blijft aflopen. Uiterst zeldzaam in Vlaanderen. Een absolute topper op de Blankaart.
Vergeten we ook niet de verschijning van die grotere witte vogels: de grote zilverreiger, de kleine zilverreiger, de lepelaar en de overal opduikende koereiger. Koen Devos heeft op basis van luchtfoto’s proberen de nesten van de koereigers te tellen en hij komt aan ruwweg 30 tot 40 nesten aan de Blankaartvijver, in de wilgen onder het arendsnest. Daarbij nog eens een kleine 30 nesten in de eendenkooi van Merkem betekent dat er in de Blankaartregio 60 tot 70 koppels koereiger broeden.
Die successen zijn niet alleen het werk
van Natuurpunt maar van heel wat partners. Daarom ook hartelijk welkom aan de
vertegenwoordigers van de VLM, de VMM, het INBO, de Vlaamse waterweg, de
Watergroep, de Zuidijzerpolder, Provincie en de gemeentebesturen van Houthulst
en Diksmuide.
Een heel speciale welkom ook aan Betty Kempynck-Daenen. Betty momenteel 93 jaar is één van de weinige mensen die het Blankaartverhaal vanaf het prille begin in de jaren vijftig van vorige eeuw heeft meegemaakt. Samen met haar man, wijlen Paul Kempynck, haar zus Irene en schoonbroer Luk Kempynck hebben zij met de zegen van moeder Kempynck destijds de basis gelegd van wat de Blankaart nu aan het worden is. Uit erkentelijkheid aan de vele pioniers van toen hebben we de volwassen zeearenden, toen ze hun nest bouwden daarom de naam Betty en Paul gegeven. Mevrouw Betty Kempynck-Daenen , hartelijk dank!
Ook hartelijk welkom aan Maaike Cafmeyer en Wim Willaert die het meter- en peterschap van Gloria&Guido hebben aanvaard en voor wie straks de intronisatie als meter en peter volgt.
Een hartelijke dank aan Bart en Ulrike,
de buren van rechtover van ’t Rooneplezier die voor een dag met hun equipe de
straat zijn overgestoken en ervoor zorgen dat niemand dorst hoeft te lijden.
Dank aan het geheime genootschap van ’t Roone dat er telkens op een creatieve
manier voor zorgt dat het otterstandbeeld in de kasteelvijver iets vertelt over
het gebeuren op de Blankaart.
Vandaag sluiten we weer een hoofdstuk af in het zeearendenverhaal. Het is een mooi, spannend, ontroerend verhaal aan het worden dat eind april van vorig jaar begon toen twee jonge zeearenden, elk op een ander tijdstip gearriveerd, elkaar ontmoeten op de Blankaart en wij met zijn allen konden zien dat het onmiddellijk klikte tussen beide jongvolwassenen. Ze gedroegen zich meteen als een verliefd koppeltje.
En van toen af was er een discussie
tussen de believers en de non-believers of tussen de optimisten en de
pessimisten. Maar die arenden zullen hier niet blijven, de Blankaart is veel te
klein. Maar jawel waarom niet?
Maar ze bleven, een week, een maand,
maanden, een zomer, ze kregen hun volwassen verenkleed met de typische witte
staart en tot eenieders verbazing begonnen ze jandorie de voorbije herfst ook een
nest te bouwen en regelmatig te paren. Open en bloot. En als een vogel paart, een nest bouwt zal
die wellicht ook eieren leggen dachten wij.
Maar onze Nederlandse collega’s gaven ons het advies geen al te hoge
verwachtingen te koesteren. Er kon nog heel veel misgaan: Betty en Paul waren
immers een jong koppel, onervaren, in een nieuw gebied, voor hen (net als voor
ons trouwens) was alles een de eerste keer. Om er zeker van te zijn dat
Betty&Paul ongestoord aan hun gezinsuitbreiding zouden kunnen werken,
hebben we eind oktober een beschermcomité opgericht. Een groep vrijwilligers
die het nest in het oog hield en elkaar informeerde en zo verstoring kon voorkomen.
Het aantal uren dat die mannen naar dat nest hebben zitten kijken is niet te
tellen. Sommigen hebben er een zeearend kijken-verslaving aan over gehouden. Ik
wil daarom mijn collega’s van het beschermcomité van harte danken voor hun
inzet, hun mooie foto’s, hun berichten. Ik noem ze even met naam, ze moeten
maar eens wuiven als ze hun naam horen: Wim Bovens, Wim Debruyne, Koen Devos,
Koen Marechal, Norbert Roothaert, Floris Verhaeghe, Danny Bauwens en Bram
Vlaemynck.
Ik weet niet wat de reactie van hun
partner was als ze na uren zeearenden spotten weer thuiskwamen, maar mijn
partner Trees heeft mij meerdere keren gevraagd of wij misschien zelf die
arendeieren aan het uitbroeden waren.
Goed ok, in oktober was er het nest en
in november de eerste storm. Ik herinner mij dat ik in de vooravond van 2
november toen de storm Ciaran gaan liggen was, naar de Blankaart reed en ik
hier in het park over omgewaaide stammen moest klauteren om de brug te bereiken
en te kunnen zien of het nest de storm doorstaan had om dan blij en gelukkig met
een grote oef het beschermcomité te informeren: het nest is er nog. Het moet
een stevig nest zijn want het heeft nadien nog enkele stormen overleefd.
Een nest, in maart de eieren, in april
de kuikens. Bij de berichtgeving die we verstuurden gingen we telkens uit van
onze intuïtie. We wilden de arenden niet storen en zijn nooit in het nest gaan
kijken, ook niet met een drone. Dat er 2 eieren waren concludeerden we op basis
van het veranderende gedrag, idem toen er een eerste kuiken was geboren. De
ouders gingen anders zitten op het nest en Fabienne Vanheste kon het aanvoeren
van een prooi filmen. Toen Wim Bovens enkele dagen later meldde dat hun gedrag
weer veranderde leidden we daaruit af dat er een tweede kuiken geboren was.
Maar zeker waren we niet want we zagen ze niet, keken niet in het nest.
Pas toen op 29 april Koen Devos ’s
morgens een victorieberichtje stuurde dat hij net 2 donskuikentjes op het nest
gezien had, was er 100% zekerheid en slaakten wij een zucht van opluchting van
hier tot in Tokio: Gloria&Guido waren geen virtuele kuikens maar wel degelijk
levensecht.
Vandaag start een nieuw hoofdstuk in het zeearend verhaal. De voorbije dagen hebben Gloria en Guido het nest verlaten, ze zijn voor het eerst gaan vliegen. Een eerste stap naar zelfstandigheid. Momenteel oefenen ze zich verder in het vliegen. Gisterenmorgen zagen w ze rond 7u beide van het nest vliegen tot in een grote boom even verderop.
Dat iemand het geluk heeft gehad om zowel de eerste vlucht van Gloria als die van Guido op foto vast te leggen, is ook wel een unicum. Yvan Verhelle, hier aanwezig, stond telkens op het juiste moment op de juiste plek. Proficiat Yvan.
…..
Dames en heren, de natuurpuntvrijwilligers
van de Blankaart en dat zijn er velen, van An tot Wannes, van Buylaert tot Wybo
en die vele namen daar tussenin, zijn blij dat hun landelijke voorzitter met
hen vandaag komt meevieren.
Dames en Heren, graag het woord aan
Bart Vangansbeke, voorzitter van Natuurpunt.
…..
Dames en Heren, de vrijwilligers van Natuurpunt die de voorbije maanden met hun telescoop op de Blankaartbrug hebben postgevat om het publiek mee te laten genieten van de mooie beelden van de zeearenden, kregen heel wat vragen over de zeearend.
Wim Bovens, de roofvogelspecialist die
naast de kerkuil en de kiekendief nu ook de zeearend op zijn repertoire heeft
staan en die zelf ook over een paar arendsogen beschikt, vertelt u alles wat u
wil weten over de zeearend. Graag het woord aan Wim Bovens.
…..
Dames en heren, nu is het heuglijke moment aangebroken waarbij we de Meter en Peter officieel gaan aanstellen.
Destijds legden de meter en peter bij
een doopsel belangrijke beloftes af.
De belangrijkste was dat als één of
beide ouders vroeg zouden sterven, zij de zorg voor het kind op zich zouden
nemen. Dit kunnen we Maaike en Wim uiteraard niet aandoen. Stel je voor dat zij
een arendkuiken in huis moeten nemen. Vandaar dat wij een andere invulling
willen geven aan het meter&peterschap.
Meter en Peter word je niet zomaar.
Voor Gloria&Guido waren we op zoek naar twee rasechte West-Vlamingen met
een hart voor de natuur. We kwamen onmiddellijk bij Maaike en Wim terecht en
nadat we een grondig onderzoek hebben gedaan of er geen bezwaren konden
opduiken hebben we hen gevraagd. Voor Maaike duurde dat onderzoek niet lang.
Toen we met de telescoop het arendsnest aan het observeren waren, kwam er
toevallig een nonkel van haar bij ons staan. Toen hij zich kenbaar maakte hebben
we hem de pieren uit de neus gevraagd over het verleden van Maaike en die kon
alleen maar getuigen dat Maaike heel haar leven een braaf meisje is geweest met
een hart voor de wilde natuur.
Voor Wim was dat andere koek. We zagen
daar eigenlijk geen beginnen aan en hebben het moraliteitsonderzoek dan maar
uitbesteed aan een externe commissie. Die heeft na langdurige en vele
beraadslagingen pas op het laatste moment groen licht gegeven.
Meter Maaike, Peter Wim, mogen wij jullie vragen om tegenover de familie van Gloria&Guido en met alle mensen hier aanwezig als getuige het Meter- en Peterschap officieel te aanvaarden door jullie meter&petersbeloften uit te spreken.
Maaike Cafmeyer beloof je mee te werken aan het levensgeluk van Gloria&Guido?...
Beloof je Gloria&Guido met liefde
te omringen en hen altijd en overal welkom te heten?...
Beloof je dat 18 en 21 april zullen
worden ingeschreven als heel bijzondere dagen op jouw verjaardagskalender, die
zoals bij de meeste West-Vlamingen uiteraard op het toilet hangt.?...
Wim Willaert beloof je mee te werken aan het levensgeluk van Gloria&Guido?...
Beloof je Gloria&Guido met liefde
te omringen en hen altijd en overal welkom te heten?...
Beloof je dat 18 en 21 april zullen
worden ingeschreven als heel bijzondere dagen op jouw verjaardagskalender, die
zoals bij de meeste West-Vlamingen uiteraard op het toilet hangt?...
Nu Maaike en Wim hun beloftes hebben uitgesproken benoemen wij hen officieel tot meter en peter en ontvangen ze uit handen van onze voorzitter de Oorkonde.
Het woord aan de Meter en Peter….
>>>Fotoalbum (klik hier)
Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten