Bart Buyck, turnleraar stopt na een rijkgevulde onderwijscarrière

Het was voor meester Bart (64) een heel bijzondere dag.  De laatste schooldag van een rijk gevulde loopbaan als leerkracht LO in de diverse scholen waar hij werkzaam was afscheid nemen, een traantje pinken, een geschenkje ontvangen, … Een mooi afscheid na een 40-jarige loopbaan in het vrij onderwijs.

Bart liep tot zijn 18^de school in het college van Ieper.  Kiezen tussen kiné of regent lichamelijke opvoeding was een dilemma.  Hij was echter afkomstig uit een onderwijsfamilie –zijn pa, broers en zus werkten in het onderwijs- en dat gaf uiteindelijk de doorslag.  Bart haalde zijn diploma in de normaalschool Sint-Thomas in Brussel. Dan begon de speurtocht naar werk.
De tweelingbroer van Bart, Jan, gaf ondertussen les in Sint-Kristoffel en de toenmalige directrice, zuster Maria, zocht een leerkracht LO.  Zo belandde Bart als jonge leraar in de meisjesschool van Jonkershove en Klerken en ook bij broer Jan in de gemengde school van Sint-Kristoffel.  Heel snel liep in de regio de naam van ‘Bart Buyck is een goede turnleraar’ over de lippen.  Zo mocht Bart wat later ook les geven in de vrije gemengde basisschool in Woumen (nu de pas geopende school De veerkracht nvdr.) Met deze vierde school erbij was het uurrooster van de turnleraar bijna gevuld.  ‘Maar dan kwam er reaffectatie –het gedwongen worden op andere plaatsen ook nog werk te aanvaarden (nvdr.)
Het liep aardig uit de hand en door de versnipperde opdracht was ik op een bepaald moment in 10 scholen werkzaam. Gelukkig was de brandstof in die tijd nog niet zo duur om van hot naar her te rijden,’ lachte Bart.
Gelukkig kon de nieuwe directrice van de school in Klerken, Mieke Desmyttere, dat ongedaan maken en werd het aantal scholen gehalveerd.  In de laatste jaren mocht Bart zijn uurrooster vervolledigen in de vrije basisschool van Esen.  Zo was hij nu maar in twee scholengemeenschappen meer werkzaam: De Zaaier (afdeling Klerken Sint-Kristoffel) en Het Vlakke Land (Esen en Woumen). 

Viso interscholencrossen waren onvergetelijk.
Eind de jaren tachtig richtten de Viso gemeenten (Staden, Langemark-Poelkapelle, Houthulst en Moorslede) op de sportterreinen in Moorslede een loopwedstrijd in voor kinderen van het lager onderwijs.  Meester Bart was een fan van het lopen en de leerlingen werden dan ook warm gemaakt om deel te nemen aan deze gezonde woensdagnamiddag activiteit.  Met volle bussen en veel enthousiasme trokken de leerlingen erheen. Elk jaar bezetten zijn leerlingen de hoogste schavotjes en mochten de school van Klerken-Sint-Kristoffel en de school van Woumen strijden voor de prijs van de sportiefste school.
‘Dat waren voor mij de mooiste momenten, de vrucht van de turnles, het resultaat van het positief benaderen van de leerlingen.  Het blijven voor mij onvergetelijke herinneringen.
Ik herinner mij vooral ook het enthousiasme van de onlangs overleden pastoor Hubert Duron die bijna altijd aanwezig was om te genieten van het jonge geweld en de goede prestaties.’

Jonge collega’s die overlijden, waren voor mij zwaar om dragen.
Ik verloor twee jonge collega’s turnleerkrachten –Jan Merlevede en Nathalie Moerman-  en dat waren voor mij heel moeilijke momenten.  Ogenblikken om na te denken over het broze van het leven. 

En nu …
Ik heb nog veel klussen en klusjes te doen.  Mijn echtgenote Mileen maakte mij er reeds attent op en dan zal het wel …  Mijn eerste kleinkind, Jacques, zal natuurlijk ook veel van mijn vrije tijd opnemen.  Deze vijftien maanden oud knaap wordt misschien ook wel een sportieve, jonge kerel.
Sportief zal ik natuurlijk ook nog heel actief blijven.  Ik ben immers een fervent mountainbike liefhebber.  Mijn vroegere liefde –lopen- dien ik wat te beperken daar mijn ‘oude knoken’ niet meer zo vlot mee willen.
Een bezoekje brengen aan vroegere collega’s, aan oud-leerlingen, … zal er zeker en vast ook nog bij kunnen maar nu eerst een weekje gaan skiën met mijn kinderen en kleinkind in de verse sneeuw.  

Prosit !