In memoriam - Luc Vanhooren

Vele Woumenaars en vrienden vroegen me om een ‘In memoriam van Luc Vanhooren’ en de Homilie door Pr. Bart Malfait - op de webblog te plaatsen.

Familie en vrienden rouwen om de 68 jarige Luc Vanhooren. De oprichter van Vleeswaren Vanhoornen - transportbedrijf Translini en gewezen voorzitter voetbalploeg SV Woumen kwam op 14 december 2017 om het leven in een zwaar verkeersongeval. Luc runde vroeger samen met zijn vrouw een eigen beenhouwerij in Keiem. Daar begonnen ze met het maken van ambachtelijke paté. De beenhouwerij werd echter te klein waardoor Luc en zijn vrouw Rosa verhuisden naar de Woumenweg in Woumen waar ze de zaak verder uitbouwden. De verslagenheid is bijzonder groot. Wij zullen hem zeker missen. Luc was een graag geziene figuur en zullen hem blijven herinneren als een zeer warme gedreven, eerlijke en sympathieke man. Lieven en Nico zullen het levenswerk van Luc verderzetten. Luc alsook zijn 2 zonen zijn oud-leerlingen van de Slagers-traiteursschool van Diksmuide. Oprechte deelneming en veel sterkte.

• Rouwbericht Luc Vanhooren – Woumen (klik hier)
• Interview met Luc Vanhooren – De Blankaartklok - 30 juni 2013 (klik hier) 

Homilie door Pr. Bart Malfait - uitvaart Luc Vanhooren - Woumen, 22 december 2017

Beste familie, vrienden, kennissen en gewezen personeelsleden van Luc, voetballers of voetbalsupporters, goede mensen allemaal,

“de dood komt als een dief in de nacht” wordt wel vaker beweerd. Door het plotse overlijden van Luc werd dit gezegde opnieuw waarheid. Het was zelfs letterlijk bijna nog nacht. Het was in de morgen, maar het was nog donker toen het jammerlijke voorval zich voordeed, vorige week donderdag. We voelen ons zo machteloos als zoiets gebeurt. Geen macht ter wereld kan het gebeurde veranderen. We kunnen enkel aanvaarden. Maar we voelen ons groot verdriet. Een echtgenoot, een vader, een opa, een vriend die nog zoveel kon en wou doen voor wie hij liefhad … het is eensklaps gedaan. Wie had dit gedacht? Het is haast niet te geloven. Wie had zich zo de kerstdagen voorgesteld? Het zijn dagen van gezellig samenzijn. Maar het zullen in de familie dagen zijn van groot gemis om iemand die er niet meer is tenzij als een ster … Luc is nu een ster aan de hemel. Ja, met Kerstmis is er een ster … maar dat krijgt nu wel een heel andere en bijzondere betekenis …

Beste familie, in naam van de plaatselijke Kerkgemeenschap, de Pastorale éénheid Sint-Pieter Groot-Diksmuide en in naam van alle aanwezigen hier bied ik jullie oprecht ons medeleven en gebed aan bij het overlijden van Luc. Mogen jullie de kracht en de moed vinden om dit verlies te boven te komen. We wensen jullie toe dat er mensen zullen zijn die jullie zullen omgeven met liefde en zorg. Mogen de talrijke goede herinneringen jullie met dankbaarheid vervullen. En mag er vooral hoop zijn, ondanks alles. Bij God is het leven uiteindelijk sterker dan de dood.

Broeders en zusters,

Luc was een ambitieus man. Van jongs af aan zette hij zich in om vooruit te komen in het leven. Na zijn opleiding tot beenhouwer en na een tiental jaar werkervaring begon hij een zelfstandige beenhouwerij in Keiem. Zijn paté viel in de smaak en zijn ambitie reikte verder. Hij richtte in de jaren ’80 ‘Vleeswaren Vanhooren’ op hier te Woumen. Een zaak waarvoor hij zich met hart en ziel inzette. Het werd een succes. Luc wou dat ook zijn zonen er kwamen in het leven. Hij was de voortrekker en de drijvende kracht achter het transportbedrijf dat Lieven in 1996 stichtte. En onlangs was hij blij en fier om de zaak ‘Vleeswaren Vanhooren’ te kunnen doorgeven aan Nico en Sandy. Toch bleef Luc niet stil zitten. Het was hem aangenaam om mee te helpen in de begeleiding van uitzonderlijk vervoer. En dat gebeurt enkel ’s nachts. Maar voor Luc, sterk en kranig dat hij nog was, was dat geen probleem. Tot het noodlot toesloeg … Nooit had hij een ongeval gehad, maar nu was het fataal …

Luc was een sociaal mens, getuige daarvan zijn jarenlange voorzitterschap van het voetbal SV Woumen. Hij leefde mee met zijn spelers en supporters. Luc was een rustig mens, die genoot van de dingen die hij graag deed: naar het voetbal gaan kijken, de koers volgen en met de quad rijden. Spijtig dat een leven dat nog zoveel in petto had vroegtijdig werd afgebroken.

Beste familie, broeders en zusters,

met het onverwachte einde van het leven van Luc hier op aarde is niet alles gezegd, is niet alles voorbij. Hij leeft verder in onze gedachten der goede herinnering. Maar er is méér. Het leven is méér dan hier en nu. Laten we ons openstellen voor een leven dat ruimer is, maar dat wij alsnog niet geheel kunnen vatten. Er is méér tussen hemel en aarde dan wij mensen kunnen bedenken en bevroeden. Als we straks Kerstmis vieren, vieren we niet zomaar de geboorte van een kindje bij Maria en Jozef. Met Kerstmis vieren we de geboorte van een goddelijk Kind: dat Gods Zoon naar de aarde is toegekomen om ons te redden. Het lot van de mensen hier op aarde gaat God ter harte. Hij wil dat ze leven, dat ze gelukkig leven. Daartoe roept Hij op tot een leven met Hem: tot een godsverbonden leven. Vertrouwend op God zullen we leven. En ja, al moeten we sterven, dan nog zullen we leven. Dat vraagt van ons een groot geloof. Het is moeilijk voor ons om in dit andere leven binnen te treden. Toch is dit de diepere werkelijkheid. Als we er ons in geloof kunnen aan overgeven, zal Luc weer leven en komt hij ons weer nabij … méér dan een ster, als de mens die hij altijd is geweest … als de mens die hij ten diepste is … voor tijd en eeuwigheid. Amen.

Pr. Bart Malfait

Redactie: Bertrand Vande Ginste // www.woumen.eu