Nieuwe campusdirecteur in wzc ‘Zilvervogel’

Wzc Zilvervogel Woumen mag eindelijk uitpakken met het heuglijke nieuws dat er een nieuwe campusdirecteur in functie is.  Delphine Bouwet (37), links op de foto, woont in Langemark en is vanaf 1 juni de nieuwe directeur van het wzc in Woumen.  Daarmee volgt ze Hilde Dierckx op die een half jaar waarnemend directeur was.

Wzc Zilvervogel heeft sinds april dit jaar een nieuwe structuur aangenomen.  Silvie Vanhoutteghem –rechts op de foto-  is algemeen directeur van de wzc in Reninge, Rekkem en Woumen.  Zij vormt samen met de drie campusdirecteurs het management van deze vzw.

 

Kun je je even voorstellen Delphine?

Ik ben gehuwd met Frederik en de gelukkige mama van Roos en Lauren. Ik volgde de opleiding Bachelor Ergotherapie en studeerde daarna af als licentiaat in de Medische-Sociale Wetenschappen.  Mijn eerste werkervaring deed ik op in wzc Zilvervogel Rekkem als coördinator paramedici, teamcoach en kwaliteitscoördinator. De voorbije 4 jaar kreeg ik de mogelijkheid om die functie verder uit te bouwen over Zilvervogel vzw. Op deze manier leer ik Zilvervogel Woumen redelijk goed kennen. De tijd was rijp voor een volgende stap binnen Zilvervogel.

 

Wat zijn jouw grote dromen met dit wzc?

In de eerste plaats wil ik al het goede dat hier reeds aanwezig is behouden en bestendigen.  De sfeer onder het personeel, de verhouding met de bewoners en hun familie, … Door covid-19 zijn er echter heel wat aangename zaken verloren gegaan of op slechts een heel zacht vuurtje blijven sudderen.  De inbedding met het dorp is één van mijn speerpunten.  Momenteel geniet ik reeds elke morgen van het moment waarop de kinderen van basisschool De Veerkracht alleen of met hun ouders door de binnentuin van het wzc stappen naar de school.  Dit bezorgt de bewoners  een glimlach voor de dag die komt.  Ik hoop dat ik de goede banden met de school terug kan aanzwengelen.  Ook de link met de Woumense verenigingen zou ik terug willen herstellen.  Okra, Bewonersplatform, Samana, Chiro, …zagen de voorbij 12 maanden hun band met het wzc langzaam opdrogen.  Misschien lukt het naar het einde van dit jaar om terug gezamenlijke activiteiten op poten te zetten om zo de integratie tussen jong en oud, tussen bewoners van het huis en Woumenaarste herstellen en te verstevigen. In het wzc zelf blijft een aandachtspunt voldoende personeel vinden. 

Nieuwe collega’s om het team te versterken zijn welkom.

Voor de nieuwe bewoners zullen we ook dienen uit te kijken naar de ‘modernere’ wensen van hen.  Het elektronisch verkeer tussen bewoners en de buitenwereld is immers niet meer weg te denken anno 2021.

Het belangrijkste is dat personeel, bewoners, familie en Woumenaars zich ‘jeunen’ in en omheen dit huis. Ik hoop dan ook dat we in de komende jaren  samen kunnen vliegen op zilveren vleugels naar een plaats waar het voor iedereen fijn is om te leven en te wonen.

Redactie: Bertrand Vande Ginste - www.woumen.eu

 

 

Woumenaar Danny Rollé stunt tijdens TV programma ‘Iedereen Beroemd’!

Gisteren werd de reportage ‘En dat met jouw belastinggeld?’ uitgezonden op TV één. De bekende Woumenaar Danny Rollé (62 j), Technisch Directeur en  kraanspecialist bij funderingsbedrijf TRAEN uit Zedelgem,  werd door de programmamakers van het  overbekende tv-programma ‘Iedereen Beroemd’ aangezocht om een schijnbaar niet uit te voeren stunt toch waar te maken.

Naar aanleiding van het Europees kampioenschap voetbal -waar de Belgen ondanks alles tot de grote favorieten behoren- kreeg Danny de opdracht om met een kraan voetballen in het doel te deponeren.  Hij werkte met een graafmachine uitgerust met een grijperuitrusting om ronde diepfunderingputten te maken. De opdracht bestond erin om minstens één voetbal liggend op een kegel op te nemen en deze in het kleine doel van 2m40 op 1m20 te laten rollen.  Om deze bijzonder moeilijke karwei uit te voeren kreeg de man met 45 jaar kraan evaring slechts 40 seconden en 4 tienden.

We zien Danny net voor zijn stunt bij de kraanmachine.  De drie ballen liggen op dat moment al uitdagend te wachten op de grijparm van de machine.

“Met zo’n kraan werken is echt geen makkie.  De grijparm zwiert immers tijdens het rijden en draaien en maakt het zo aartsmoeilijk om het grijpelement stil te houden om die kleine voetbal op te nemen.  Met de kraan dien je dan ook nog te zwenken zodat je  de bal  in één draaiende beweging naar het kleine doel kan werpen, bij het opnemen van de tweede bal is het de kunst om de arm net op tijd tot rust te brengen”,  vertelt Danny.

De opnames vonden plaats op het bedrijventerrein van de firma in Zedelgem op vrijdag 14 mei en duurden zo’n twee uur.  Eerst werden goede afspraken gemaakt, daarna een goed camerapunt zoeken en dan … het onmogelijke mogelijk maken.

“Het moeilijkste aan deze opdracht was blijven geconcentreerd zijn tijdens het veeleisende  manoeuvre.  Tijdens de one shot opname wilde men ook dat ik het ganse gebeuren van commentaar voorzag,” lichtte Danny het gemaakte filmpje toe.

Film

Zou Danny erin lukken om als een echte Lukaka te scoren of bleef het bij een net niet actie?  ‘Ik was er rotsvast van overtuigd dat ik in die beperkte tijd toch één doelpunt zou kunnen scoren maar het liefst wilde ik dat de netten meerdere keren konden trillen.  Ik vreesde vooral het slingeren van de grijparm bij het terugkeren naar de startpositie, ‘ glimlachte Danny.

Toen de regisseur het startsein gaf, voelde hij zich als een vis in het water.  Hij greep vlot de eerste bal en deed die na een gepaste zwenkbeweging in het doel rollen.  Snel terug naar de startpositie voor bal 2, deze lukte ook vlot.

De cameraman en de regisseur zetten grote ogen op toen Danny er ook nog in lukte om een derde keer te scoren.  Na deze hattrick had hij nog 4 seconden over.  ‘Als voor mijn beste kraanman het scoren in een klein doel zo makkelijk is, zal het voor de Rode Duivels dus zeker en vast een koud kunstje zijn om de overwinningen aaneen te rijgen en ons land zo de Europa beker te schenken,’ vulde een tevreden bedrijfsleider Olivier Haspeslagh glimlachend aan.

Info: Funderingsbedrijf TRAEN (klik hier)

Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu

 

Van afstel komt geen uitstel voor zwerfvuil

Zwerfvuil blijft vele mensen storen!
Zwerfvuil vervuilt sinds jaar en dag het straatbeeld en het milieu. Mensen gooien bewust of onbewust afval op de grond.  Dit is een hardnekkig probleem dat IVVO en de aangesloten gemeenten blijvend willen aanpakken. Naar goede gewoonte organiseert men in 2021–ondanks de corona perikelen- een grote zwerfvuilopruimactie.
 

Uitstel maar geen afstel!
Op 19 maart zouden de leerlingen van de basisschool ‘De Veerkrach’t naar jaarlijkse gewoonte meewerken aan de zwerfvuilactie en dit in samenwerking met de Woumense KWB-afdeling maar … corona strooide roet in het eten.
In die periode diende de ganse school immers in quarantaine te gaan en werd de ruimingsactie dan ook afgelast.  Maar de directie, de leerkrachten en de leerlingen wilden hun aandeel in het ruimen van het zwerfvuil toch bevestigen en ze trokken er daarom op vrijdag 28 mei op uit om de schoolomgeving, de Pollaert- en Zuidbroekstraat te ontdoen van het achtergelaten afval.  Hun actie was meer dan succesvol.  We zien de leerlingen van het vierde leerjaar van de klas van juf Ann Vanheule met hun grote buit.  Achteraf was de  verontwaardiging bij de leerlingen over zoveel zwerfvuil enorm groot en ze beloofden om zelf nooit afval zomaar in de bermen te gooien.

Redactie: Bertrand Vande Ginste - www.woumen.eu

Platina kerkklokken in Sint-Andreaskerk

Klokken maken ook heden ten dage nog deel uit van het openbare leven.  Van miljoenensteden tot in het kleinste dorp worden de uren onverstoorbaar gemarkeerd door het slaan van de torenklok.  Klokken blijven het ritme van de tijd aangeven, wijzen op burgerlijke of kerkelijke gemeenschapsmomenten, herinneren ons aan gevoelens van blijdschap of droefheid.

Foto: Geert Roseeuw, Z.E. Pastoor Sint-Andreaskerk & Jean-Pierre D’Hulster, Voorzitter Kerkraad 

Voor de drie klokken in de toren van de Sint-Andreaskerk wordt het op donderdag 10 juni een heuglijke dag waar ze de bewoners van de Blankaartgemeente eens te meer mogen opvrolijken omwille van  hun platina jubileum.

Klokken in de Sint-Andreaskerk staan gelijk met een verhaal van lief en leed, van feest en droefenis. In 1583 werd de kerk voor een eerste keer ‘ gedestrueert ende verbrandt …’ vertellen de kronieken. Omstreeks 1600 voltooide men de wederopbouw van de parochiekerk.  Bij het begin van de eerste wereldoorlog werd de toren stukgeschoten en stortten de klokken met ‘een door merg en been gaande geluid op de grond’.  In 1925 werd de kerk heropgebouwd maar tijdens WO II haalde de bezetter op 28 oktober ’43 de klokken uit de toren weg om ze te hersmelten voor het vervaardigen van vernietigende oorlogstuigen.

 

Maar op 10 juni werden de drie nieuwe klokken plechtig gewijd door ZEH kanunnik Vanden Abeele.  Op de grote klok, Andreas die 2047 kg weegt, staat de inscriptie  'Vivos voco, mortuos plango, fulgura frango‘ of ‘De levenden roep ik, de dooden beklaag ik, de bliksems breek ik’.  Dit gezegde tref je op heel veel middeleeuwse klokken aan.  De middenklok Maria, met een gewicht van 1145 kg,  zegt de gelovigen ‘Moeder van Barmhartigheid ik roep het volk naar de Vorst van vrede’.  Op de kleinste klok Donatius,  die de wijzer op de weegschaal doet afklokken op 863 kg,  ontwaren we een vers van Guido Gezelle  ‘En dat uw klank in ’t ronde vlieghe om ’t lief en leed aan sponde en wiege.’

Deze drie klokken, gegoten door het huis Marcel Michiels uit Doornik, werden in de toren opgehangen op 20 en 21 augustus om dan uiteindelijk hun klanken over het dorp te laten klinken op 10 oktober 1951 en dit tot … 23 februari 1985 toen een vreselijke brand de kerk vernielde.  De klokken bleven één week monddood maar door toedoen van pastoor EH Hubert Duron en de firma Frère uit Lo rees er voor de Woumenaars terug wat hoop op toen de drie klokken terug het levensritme van de parochie mee gingen bepalen 2 maart 1985.  Vorig jaar mochten de klokken nog even van wat rust genieten tijdens de herstellingswerken aan de toren maar dit jaar beieren ze als nooit tevoren om hun briljante jubileum met alle luister bij te zetten.

Meer info over de Sint-Andreaskerk (klik hier)

Redactie: Bertrand Vande Ginste - www.woumen.eu

 

Meiregen op het zaad, is goud op de plaat

Deze volksweerspreuk namen de kleuters van de 2^de kleuterklas van juffrouw Evy heel letterlijk toen ze vorige woensdag  zaaiden en plantten dat het een lievelust was in de schooltuin.  Boontjes, wortelen, rode bietjes, pompoenen, courgettes, dahlia’s en gladiolen, … alles werd met de kleine kinderhandjes keurig op zijn plaats gezaaid of geplant.  En de nacht erop … was er regen dus voor alle plantjes een zegen.

De mooiste weerspreuken – mei

• Scheert de zwaluw over water en wegen, dan komt of blijft er wind en regen.
• De zonne in de meie, zet oude lieden aan het vrijen.
• IJsheilige hebben koude koppen.
• Als de eikels in mei gaan bloeien, zal alles volop gaan groeien.
• Wie nu zijn koren zaait, voelt zich later niet bekaaid.
• Het weer wat koel en ‘n buitje erbij, dat maakt in de mei de landman blij.
• Een koude mei, een gouden mei.
• Voor nachtvorst ben je niet beschermd, vóór Servatius zich over je ontfermt.
• Is mei nat, een droge juni volgt zijn pad.
• In mei een warme regen, betekent vruchtenzegen
• Onweer in mei, maakt de boeren blij.Meikeverjaar goed jaar.
• Als het onweert in mei, valt er vaak hagel bij.
• Is mei nat, een droge juni volgt zijn pad.
• Als het dondert in mei, valt er dikwijls regen bij.
• Mei koel en te nat, brengt koren in het vat.
• Pancras, Servaas en Bonifaas, ze geven vorst en ijs helaas
• Nachtvorst in mei, houdt jonge groen niet schadevrij.
• Regen en wind in het midden van mei, maakt de boeren vast niet blij.
• Als de Bij naar huis toe vlucht, zit er regen in de lucht.
• Meiregen op het zaad, is goud op de plaat.
• Hoe meer onweer in mei, zoveel minder in de herfst.
• Kamillegeur in mei, brengt de zomer dichterbij.
• In mei staat het vast, zijn vaak de en de hoed tot last.
• Weest op uw hoede, en wacht nu wel, mei baart dikwijls kattenspel.
• In mei nat, een droge juni volgt haar pad.
• Mei nat, spek in het vat.
• Onweer in mei, gras in de wei.
• Avonddauw en zon in mei, is hooi met karren op de wei.
• Is het weer in Mei te mooi, dan krijgt de schuur maar weinig hooi.
• Een natte mei geeft boter in de wei.
• Mei niet te koud en niet te nat, vult de schuur en ook het vat.
• Kan vriezen in mei tot de ijsheilige voorbij zijn.
• Een bijenzwerm in mei, is een goed teken voor de wei.
• Mei tot jubelmaand verkoren, heeft toch rijm achter de oren.
• Het onweer in de schone mei, doet het koren bloeien op de hei.
• Heden schupjes, morgen drupjes.
• Als is Marmertus oud en grijs, houdt hij van vriezen en van ijs.
• Roept de houtduif keer op keer, dan komt er vast en zeker mooi weer.

 Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu

CurieuzeNeuzen Project in Basisschool De Veerkracht

In het voorjaar werd een grote oproep gedaan om deel te nemen aan het tweede curieuzeNeuzen project.  De basisschool had voor twee jaar aan de eerste editie-luchtkwaliteit in de omgeving- met succes deelgenomen.  Het leerkrachtenteam schreef zich terug met veel enthousiasme in voor deze opvolger.  Als trouwe MOS-school (milieuzorg op school) wou men ook deze keer een bijdrage leveren aan de wetenschap.  Het accent van dit tweede burgeronderzoek richt zich op hitte en droogte. Op het speelplein van de school werd een sensor geplaatst die van april tot oktober de droogte en de hitte van de schoolgrond zal registreren.  De leerlingen zullen op geregelde tijdstippen de vastgestelde gegevens kunnen verwerken. 

Wil je alles ook meevolgen? 

Neem dan een kijkje op : 

https://cdpt.in/NDU4NzEz

https://curieuzeneuzen.be/

Redactie: Bertrand Vande Ginste - www.woumen.eu

Martine D’hulster één uit de duizend… 30 jaar onthaalouder bij ‘Prutske’

Martine D’hulster (58), een vertrouwd gezicht in Woumen, is bij de bewoners van de mooie Blankaartgemeente gekend als de onthaalmoeder uit de Koekuitstraat die reeds sinds mensenheugenis kinderen in hun prille levensjaren begeleid naar de eerste stappen in de peuterklas. Ten huize van Martine kunnen we spreken van een kleinschalige opvang waarin de huiselijke sfeer centraal staat.  Voor de peuters en zeker voor de ouders is zij een vertrouwenspersoon die iedereen voldoende geborgenheid en warmte schenkt.

De dienst voor opvanggezinnen Prutske wil Martine na 30 jaar trouwe inzet even in de kijker zetten.   Iedere dag zet Martine zich immers vol enthousiasme in om de haar toevertrouwde opvangkindjes waaronder ook haar eigen 3 kleinkinderen een leuke dag te bezorgen. 

Zo’n onthaalouders vind je bijna net zo moeilijk als een naald in een hooiberg.

Daarom wil de dienst opvanggezinnen Prutske nog een warme oproep doen naar gemotiveerde onthaalouders in het centrum van Diksmuide maar zeker en vast ook in de deelgemeenten.  Is dit iets voor jou? Neem dan contact op met Dienst opvanggezinnen Prutske, Oostendestraat  9A 86900 Diksmuide, telefonisch via 051/503730 of elektronisch via dvo@prutske.be

 

Proficiat !

Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu

  

Na 40 jaar ‘Basisschool Veerkracht’ zit het erop voor Juf Hilde

Voor juffrouw Hilde Lannoye (60)  werd het einde van haar loopbaan als kleuterleidster sterk bepaald door het corona virus.  Eenmaal je weet dat je pensioendatum nadert, doorkruist de corona pandemie de laatste rit naar een welverdiende rust. Op 1 april startte voor de juf van de derde kleuterklas een nieuw en rustiger leven.
Het ouderlijk huis van Hilde lag ten zuiden van de Blankaartvijver.  Zij was de tweede dochter in een gezin van vier.  Momenteel woont ze ten westen op een boogscheut van dezelfde vijver.  Honkvastheid kun je dit zeker en vast wel noemen.  Hilde is gehuwd met Geert Cool, directeur in de vrije basisschool in Reninge.  Ze is de fiere mama van Simon, Mathijs en Heleen en sinds een zestal maand ook de trotse oma van Ida.  Vanaf de start van de grasmaand zal zij zeker en vast wat meer tijd hebben om de kleindochter in het verre Leuven wat meer te verwennen.

Waar liep je school voor je werkzaam was in de school?
In de Woumense vrije meisjesschool zette ik al heel vroeg mijn eerste stapjes in de kleuterklas.  Ook de lagere school doorliep ik in de toen nog niet gemengde zelfde school. Voor mijn middelbare studies stuurden mijn ouders me naar het internaat in het Sint-Franciscusinstituut in Poperinge. De opleiding tot kleuterleidster volgde ik in ‘de normaalschool’ van het Sint-Andreasinstituut in Brugge.
 
Hoe kwam je ertoe om kleuterleidster te worden?
De goesting om kleuterleidster te worden kreeg ik  in de eerste jaren van het middelbaar onderwijs. De klassen waar wij les kregen lagen net naast een kleuterschool. Tussen de lessen door hoorden we de blije kleuters en hun toffe juf samen zingen, versjes zeggen, spelletjes spelen, meetoefeningen doen met water, …
In die periode werd in mijn geboortedorp onder de stuwende kracht van EH Hubert Duron de meisjeschiro heropgestart. Hier koos ik ook om leidster te worden  bij  de jongsten dat toen ook al de speelclub als naam had.  De speelclubbers waren onbevangen en vrij en dat trok me erg aan.
In mijn laatste jaar middelbaar was er nog even twijfel wat ik nu echt wilde worden maar de ‘eerste’ beroepsliefde bleef de bovenhand houden. En zo … werd ik op 20 jarige leeftijd kleuterleidster.  Fier dat ik was met mijn diploma maar dan werd het een zoeken naar werk.  Begin de jaren tachtig waren er meer dan voldoende kleuterleidsters en was het dus wat geluk hebben om een job te vinden in het onderwijs.
 
Wanneer kon je dan echt van start gaan als kleuterleidster?
Ongelooflijk maar waar op mijn verjaardag en tevens mijn naamfeest, 17 september,  mocht ik mijn eerste stappen als juf zetten in Houthulst.  Een interim job … wat was ik blij.  Eénmaal deze interim ten einde was, had ik opnieuw geluk.  Ik mocht in mijn oude school starten in de 2^de kleuterklas.  Ik leerde er tussen ervaren leerkrachten Anne-Marie Aneca en Ghislaine Vantoortelboom de knepen van het vak.  Toen juf Ghislaine met pensioen ging, mocht ik haar klas overnemen.  De vijf-zesjarigen waren eigenlijk altijd een beetje mijn droom. 
Na wat jaren ervaring vroeg de inspectie mij om mee te werken aan de kleuterwerkgroep van West-Vlaanderen.  In die werkgroep werd er nagedacht over beter kleuteronderwijs, ik kon daar samen met andere kleuterleidsters mijn ding nog meer doen.  We maakten materialen voor de Westvlaamse kleuterleidster, ontwikkelden activiteiten om de collega’s van andere scholen te ondersteunen, … een boeiend tijd die uitmondde in een nog uitdagender opdracht.
De pedagogische begeleiding had mijn werk in de kleuterwerkgroep gezien en vroeg me of ik tijdens het schooljaar 2006-2007 niet als nascholer voor godsdienst aan de slag wilde in het VVKBAO (Vlaams verbond voor katholiek basisonderwijs n.v.d.r.).  Ik nam de uitdaging aan en had er zeker geen spijt van.
 
Wat zijn en blijven voor jou de mooiste herinneringen aan je carrière?
De heel veel fijne momenten die ik met al mijn collega’s in de voorbije veertig jaar mocht meemaken: schoolfeesten, musicals, huwelijken, geboortes, uitstappen, verrassende verjaardagen, … teveel om op te noemen.  Maar ook de ogenblikken dat de kleuters je kippenvel bezorgen: hun spontaniëteit, het openbloeien van gesloten kleuters, de grote sprongen die een kleuter op een bepaald moment maakt, een prachtig schilderij van een clown die een kleuter maakt voor de juf, …
Maar ook de kinderen uit het lager die even naar mij komen en vragen of zij ook nog eens in mijn klasje mogen komen daar het er zo fijn was of ouders die dankbaar en tevreden zijn voor wat je voor hun kleuter hebt betekend.
Ook de sfeer onder de collega’s was voor mij fantastisch.  Iemand wat ziekjes… dan nam een ander snel even de bewaking over.  Verjaardagen werden steeds met het nodige lekkers gevierd tijdens vergaderingen en zo zou ik kunnen verder gaan.
 
Waren er ook minder mooie ogenblikken tijdens je loopbaan?
Eigenlijk kan ik op professioneel gebied niet spreken van mindere momenten, ik zou daarvoor heel ver in mijn geheugen dienen te graven.  Natuurlijk waren er met plotse overlijdens van ouders, van familieleden, … wel momenten waar we op school even bleven bij stilstaan en we gelukkig op elkaar konden rekenen.
 
Was corona tijdens je laatste jaar een spelbreker in je job of ontdekte je juist nieuwe mogelijkheden tijdens deze periode?
De corona-periode was een ongekende, onverwachte periode die een  impact had op het schoolgebeuren: steeds  attent  zijn om het virus geen kans te geven, voortdurend opletten om elkaar niet te besmetten, …bij momenten beangstigend.  Een jaar lang corona vrije school en … in de laatste maand van mijn loopbaan een ernstige besmetting.  Enkele collega’s en leerlingen positief wat dan leidde tot een 14-daagse sluiting van de school.
Maar     aan alle nadelen zijn ook grote voordelen. Ik heb in deze laatste periode van mijn loopbaan gelukkig een hele sprong gemaakt in  computervaardigheid: online lessen klaar maken, opnemen, doorsturen, online oudercontacten en personeelsvergaderingen. Gelukkig heb je op dat moment dan een directeur en collega's waar iemand die minder kennis van de multimedia heeft op kan op rekenen om zich erdoor te slaan.
 
En nu …?
‘Genieten van de dingen die vroeger steeds maar uitgesteld werden en mijn opgedane kennis van de multimedia gebruiken om mijn kleindochter Ida vaak te zien en er misschien wel een spelletje mee te spelen,’ lacht Hilde ons tenslotte tot afscheid.  Het ga je goed juffrouw Hilde.
 
Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

K.M. 'Hoger Op' Woumen brengt muzikale beleving op school

De voorbije weken was het in de  Woumense vrije basisschool ‘De Veerkracht’ heel veel kommer en kwel.  Een jaar lang bleef de school gespaard van corona problemen maar voor twee weken sloeg de pandemie in alle hevigheid toe.  Meerdere leerkrachten en leerlingen werden positief getest met als uiteindelijk resultaat dat de school twee weken gesloten werd.  De Koninklijke fanfare ‘Hoger Op’ was net in die periode van plan om de leerlingen van het tweede tot het vierde leerjaar initiatielessen muziek aan te bieden.  Maar van uitstel komt geen afstel.Dinsdag 23 maart kon Stephen Biebuyck, de toekomstige dirigent van Hoger op, van wal steken met zijn lessenreeks.

 

Waarom neemt Hoger Op deze stap?

‘Zoals je weet hebben we als muziekkorps sinds lang de focus gelegd op de jeugd en dit in een poging om de toekomst van onze muziekvereniging te garanderen. Dat het geen sinecure is, mochten we de laatste jaren ervaren,’ vertelde voorzitter Rudi Jaecques.  Kersvers secretaris Kurt Lapere gaf nog wat meer verduidelijking: ‘Enkele kleinschalige initiatieven en oproepen via strooibriefjes leverden tot nu toe weinig op. Heel veel kinderen uit de basisschool trokken wel naar Kadens, de Diksmuidse muziekacademie, maar kozen resoluut voor instrumenten die niet of toch moeilijk passen binnen het Woumense muziekkorps, denken we maar aan viool, gitaar, piano, ..’.
Sinds enige tijd waait er nu een nieuwe wind binnen het bestuur van Hoger Op. Dirigent Ronny Tampère deelde het bestuur voor twee jaar immers mee dat hij het dirigeerstokje na 35 jaar definitief wilde neerleggen.  Een intense zoektocht naar een opvolger kon meteen van start gaan.  Meerdere kandidaten mochten een repetitie leiden.  Uiteindelijk koos het bestuur voor Stephen Biebuyck en dit omwille van de duidelijke en ambitieuze toekomstvisie van de Desselgemnaar. Corona stuurde ook hier alle plannen in de war.  Het laatste concert van dirigent Ronny werd met een jaar uitgesteld. Voor de opvolger , Stephen Biebuyck, wordt het dus nog een jaartje toeven in de wachtkamer van de muziekmaatschappij. 

Hoe gaat alles nu concreet in zijn werk?

Ondanks het feit dat de muzikale leiding pas na het concert van februari 2022 overgedragen wordt, is Stephen achter de schermen nu al heel actief bezig om een jeugdwerking op de rails te zetten. Als leerkracht in het deeltijds kunstonderwijs is hij natuurlijk een geknipte figuur om de kaart van de jeugd voluit te trekken en deze hopelijk ook tot een goed einde te brengen. In de periode tussen de krokus- en paasvakantie staan een reeks initiatielessen muziek in de basisschool geprogrammeerd. Deze hebben als doel de leerlingen op een speelse manier kennis te laten maken met alle facetten van fanfare- en harmoniemuziek, en hen op korte termijn actief te betrekken bij de muziekvereniging. De eerste initiatielessen werden alvast bijzonder positief onthaald door de directie, de leerkrachten én de leerlingen. Deze week mochten de muzikanten in spe ook even ‘trompet spelen’ met leuke, kleurrijke nieuw aangekochte instrumenten.  Deze lessen zijn echter maar een eerste stap.
Tijdens het Hemelvaartweekend (vrijdag 14 t.e.m. zondag 16 mei) staat er immers  een muziekkamp, bestaande uit drie muzieknamiddagen op het programma. Deze muzikale ontmoetingen gaan door in het repetitielokaal van KM Hoger op in oc Walnes.  Daar kunnen geïnteresseerde kinderen hun muzikale talenten ontdekken en vooral kennismaken met alle instrumenten van het orkest. Op het einde van het kamp houdt men een echt livestreamconcert voor de ouders. Hopelijk zullen de kinderen na deze drie daagse gestimuleerd zijn om vanaf volgend schooljaar notenleer- en muzieklessen te gaan volgen aan de muziekacademie.  Met de opgedane kennis kunnen de leerlingen dan heel vlug in de muziekvereniging opgenomen worden.  Hoeveel kinderen aan het muziekkamp mogen deelnemen, zal afhangen van de op dat moment geldende maatregelen omtrent Covid-19. Indien de driedaagse niet kan doorgaan tijdens het Hemelvaartweekend, zal deze verplaatst worden naar het begin van de zomervakantie.

Voor alle info over deze muzikale driedaagse en inschrijvingsvoorwaarden kan men terecht bij:
Secretaris Kurt Lapere, 0497 42 83 27.
 
Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu
 

Vermiste koningin liefde eindelijk gevonden

De Woumense Gezinsbond zorgde in de Valentijnsperiode dat mensen die het wensten op zoek konden gaan naar Koningin liefde.  Tijdens een heel leuke Valentijnszoektocht kon men aan de hand van een resem raadsels de schuilplaats van de koningen vinden.  Meer dan 50  groepjes ontdekten haar tijdens de corona periode.  De lokale handelaars zorgden ervoor dat de prijzenkast rijkelijk gevuld was. Een onschuldige hand duidde de winnaar aan: de familie Covemaeker-Capelle mocht van secretaris Kristel Sucat-Voet een gezinscolli ter waarde van 50 euro bij slagerij ’t Woumenhof in ontvangst nemen.

Op de foto bemerken we de gelukkige ouders met dochters Marie en Leonie alsook  secretaris Kristel met kinderen Mats en Marie Devos.

 Redactie: Bertrand Vande Ginste – www.woumen.eu